از امام علی علیه السلام نقل شده که پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
العلماء رجلان، رجلٌ عالم اخذ بعلمه فهذا ناج و رجل تارک لعلمه فهذا هالک … واِنّ اشد الناس ندامهً وحسره رجل دعا عبداً الی اللَّه سبحانه فاستجاب و قَبِلَ منه فاطاع اللَّه فادخله الجنه وادخل الداعی النار بترکه علمه؛

دانشمندان دو دسته اند، عالمی که به علمش عمل کند پس نجات یابد و دانشمندی که به علم خود (علم دین) عمل نکند و آن را رها نماید در نتیجه به هلاکت افتد و به سعادت نرسد و شدیدترین مردم از حسرت و پشیمانی کسی است که دیگری را به خدای سبحان دعوت کند و او بپذیرد و اطاعت خدا کرده، داخل بهشت شود و لیکن دعوت کننده خود بخاطر ترک علمش وارد دوزخ گردد.
بحارالانوار، ج 2، ص 34 و 106.